کد مطلب:51355 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » متفرقه

ايام نحس چه ايامي است؟ آيا بستگي به اعمال و رفتار انسان دارد؟

از نظر عقلي دليلي بر اثبات يا نفي سعادت و نحوست ايام وجود ندارد، اما از نظر شرع در قرآن مجيد در دوجا نامي از نحوست ايام آمده است:

مانند باد وحشتناك و سردي را در يك روز شوم بر آنها فرستاديم.[19] در جاي ديگر ميفرمايد: ما تندباد سخت و سرد در روزهاي شومي بر آنها مسلط كرديم.[20]در مقابل زمان سعد نيز در قرآن آمده است: ما قرآن را در شبي مبارك نازل كرديم.[21] در روايات اسلامي به نحس و سعد ايام برخورد ميكنيم، مثلاً چهار شنبه هر هفته و چهار شنبه آخر ماه به عنوان ايام نحسن ذكر شده و روز اوّل ماه روز سعد و مباركي معرفي گرديده است. البته در پارهاي از اين روايات علت نخوست آمده و آن حوادث ناگواري است كه اتفاق افتاده است، مانند رحلت رسول خدا (ص) و شهادت سيد الشهدا و انداختن ابراهيم در آتش و غيره كه همه در روز دو شنبه واقع شده است. علامه طباطبايي (ره) پس از نقل روايات ميگويد: اخباري كه در بارة نحوست و سعادت ايام وارد شده، بيش از اين دلالت ندارد كه اين سعادت و نحوست به خاطر حوادث ديني است كه بر حسب ذوق ديني و يا بر حسب تأثير نفوس يا در فلان روز ايجاد حسن كرده و يا باعث قبح و زشتي آن شده، و اما اين كه خود آن روز و يا آن قطعه از زمان، متصّف به ميمنت و يا نحوست شود و تكويناً خواص ديگري داشته باشد كه ساير زمانها آن خواص را نداشته باشد، از آن روايات برنمي آيد و هر روايتي كه بر خلاف آن چه گفتيم ظهور داشته باشد، بايد حمل بر تقيه كرد و يا به كلي طرح[= بي اعتبار]نمود.[22]

روايتي كه يكي از ياران امام هادي (ع) نقل كرده، مؤيدّ اين مطلب است: روزي خواستم خدمت امام هادي (ع) برسم كه در آن روز در مسير راه انگشتم



مجروح شد و سواري از كنارم گذشت و به شانة من صدمه زد و در وسط جمعيت گرفتار شدم و لباس را پاره كردند. گفتم: خدا امرا از شرّ تو اي روز حفظ كند. عجب روز شومي هستي! امام (ع) فرمود:با اين كه با ما ارتباط داري، چنين ميگويي و روز را كه گناهي ندارد، گناه كار ميشمري؟آن مرد عرض ميكند: از شنيدن اين سخن به هوش آمدم و به خطاي خود پي بردم. عرض كردم: اي مولاي من، از اين خطا استغفار ميكنم. حضرت فرمود:روزها چه گناهي دارند كه شما آنها را شوم ميدانيد و حال آن كه كيفر اعمال شما در اين روزها دامانتان را ميگيرد؟ .

راوي ميگويد: عرض كردم: من هميشه از خدا استغفار ميكنم، امام فرمود:اين براي تو فايدهاي ندارد. خداوند شما را به مذمت كردن چيزي كه نكوهش ندارد مجازات ميكند. آيا نميداني كه خداوند ثواب و عذاب ميدهد و جزاي اعمال را در اين سرا و سراي ديگر خواهد داد؟سپس فرمود:ديگر اين عمل را تكرار مكن و براي روزها در برابر حكم خداوند تأثيري قرار مده.[23] پس طبق اين روايت، روزها نحس ندارند بلكه نتايج اعمال ما آن روز يا شب را به خوب يابد بودن متصّف ميكند.

اما رواياتي كه براي رفع نحوست اعمال يا دعاها يا اذكار خاصي بيان كردهاند، مثل آن چه از امام صادق (ع) نقل شده كه: كسي كه اولّ صبح صدقه دهد، خداوند نحوست در آن روز را از او دفع سازد.[24]

يا فرموده اند:اگر روز چهار شنبه سفر ميكني، صدقه بده و آيت الكرسي بخوان.[25]

علامه طباطبايي چنين توجيه كردهاند: اين روايات در مقام نجات دادن مردم از شرّ تفأل است. ميخواهد بفرمايد: اگر قوّت قلبت به اين حد است كه اعتنايي به نحوست ايام نكني، كه چه بهتر و اگر چنين قّوت قلبي نداري، دست به دا من خدا شو و قرآني بخوان و دعائي بكن.[26]